Dom rodziny Aoi

kamilll

Jest to zwykły, jednorodzinny dom, nie rzucający się specjalnie w oczy. Widać, że mieszkająca tu rodzina nie należy do ubogich, ale również nie do bardzo zamożnych.

****************************************************

Kaze obudził się w swoim łóżku, powoli usiadł, przeciagając się i przecierając oczy. *Tak... to już dzisiaj... ojciec jest w podróży, mama teraz handluje, a babcia śpi, już wczoraj się żegnaliśmy, więc moge spokojnie wyruszyć, a tego talizmanu będe pilnował jak oka w głowie* i wtedy spojrzał się na swój wisorek wiszący na szyji. Wstał, ubrał się, zabrał wczesniej przygotowane, potrzebne rzeczy. Poszedł jeszcze do babci, delikatnie otwierając skrzypiące drzwi, spojrzał na śpiącą kobietę i szepną -Niedługo mama wraca.. a ja już wychodzę, do widzenia babciu...-. Zamknął drzwi i wyszedł na zewnątrz domu.
-Dobrze, teraz wyruszę do Zefielii, tam się trochę podszkolę w umiejętnościach magicznych i może cos zarobię, wykonując czyjeś zlecenie. Do Zefielii!-

Sasumi

Postanowiłeś udać się do nowego nie znanego dotychczas miasta, jednakże nie spodziewałeś się, że podróż może być taka długo i męcząca. Z domu nie zabrałeś dosłownie nic więc po jakiś 3 godzinach wędrówki zacząłeś być głodny. Z daleka ujrzałeś małą izbę do której postanowiłeś się udać. Gdy byłeś już kilka kroków od niej za twojej drodze stanął wielki czarny pies, uważnie ci się przyglądał był tak samo głodny jak ty.

kamilll

Kaze spojrzał na duże zwierzę. *Oj widze, że z nim też nie za dobrze* Podszedł bliżej powoli, uwcześnie wyciagając trochę jedzenia.
-Prosze mały, to dla Ciebie, jak się wabisz?- *Chwileczke, czy ja zgłupiałem... jak się wabisz... noo.. Kaze.. uważaj bo nawiążesz bardzo ciekawą rozmowę, a w dodatku mały... no.. mały to on nie jest..* Chłopak położył przed psem jedzenie i czekał na jego reakcję.

Sasumi

Pies spojrzał na jedzenie, niestety ale surowe mięso nie zadowoliło go, przyglądał się mu uważnie ale nadal nie podchodził. Po krótkiej chwili spojrzał na Ciebie, miałeś wrażenie jakby zaraz miał Cię zjeść. Nagle podskoczył i wyrwał Ci mięso, zaczął je rozszarpywać.

kamilll

Kaze odskoczył do tyłu wystraszony, towarzyszył temu lekki odgłos zaskoczenia.
-Dobrze, dobrze, spokojnie, może pójdziesz za mną do tej izby, może tam znajde coś lepszego... taak, tak, wiem, że pewnie nie za wiele z tego rozumiesz, ale może...-
Chłopiec powolnym krokiem zaczął zmierzać ku izbie, nie odrwacając się, krzyknął zaczepnie : -Hej idziesz? Czy zadowolisz się tym surowym mięsem?!-

Sasumi

Pies był z niecka zaskoczony, ale nie dawał tak łatwo za wygraną. Zaczął biec w twoim kierunku szybko stając ci na drodze. Nie mogłeś przejść dalej, czułeś, że jakikolwiek ruch spowoduje atak psa, do tego Twój "przyjaciel" zaczął na ciebie szczekać.

kamilll

Kaze cicho krzyknął wystrzaszony. -Hej, hej, cicho, nie szczekaj, przeciesz nie chcę Ci zrobić krzywdy, ohh..czy ty niczego nie rozumiesz?-
*Dobra widocznie, nic nie zdziałam, rozmową, a myślałem, że mam dobry kontakt ze zwierzętami... no dobra nie pozostaje mi zadne wyjscie, jak to...*
-Biegnij za mną! Tam postaram znaleźć dla Ciebie jedzenie!-
Chłopak odskoczył do tyłu, podwijając w powietrzu nogi, aby pies miał mniejsze szanse na złapanie go za nogawkę i krzyknął: -Lewtiacja! Do zobaczenia przy izbie piesku!- *prosze! Prosze! Mam nadzieje, że zanim wzbije się w powietrze, pies nie zareaguje!*

Sasumi

Pies zwątpił w to co widział siedział wpatrzony w ciebie odlatującego, nawet nie zdążył do ciebie podbiec.
Wylądowałeś tuż przed drzwiami izby i postanowiłeś do niej wejść. W środku nie ujrzałeś nikogo prócz staruszki, która wycierała naczynia.

- Witaj chłopcze co cię tu sprowadza? - powiedziała do ciebie miłym głosem.
Udajesz się do Zefielii? Dużo ludzi tam się wybiera. Och widzę, że już przywitał cię mój piesek on odstrasza mi klientów, przepraszam Cię nie zrobił ci krzywdy ?

kamilll

-Witam panią.. a piesek, jest bardzo miły, nie zrobił nic złego.- odpowiedziałem, uśmiechając się do staruszki. Potem dodałem:
-Tak, ma pani rację, zmierzam do Zefielii. Ale teraz bardzo potrzebuję odpoczynku, jestem wyczerpany, przebyłem już kawałek drogi.-

Sasumi

Kobieta zaczęła coś robić i kręcić się po całej izbie, po parunastu minutach podała ci ciepły posiłek oraz coś do picia.

- To jest moja specjalność proszę spróbuj - powiedziała z uśmiechem.
Może opowiesz mi czemu to udajesz się do tego miasta? usiadła koło ciebie podawając Ci posiłek.

kamilll

Kaze spojrzał uszczęśliwiony na ciepły posiłek.
-Dziękuje pani bardzo. Wybrałem się w podróż, aby podszlifofać moje umiejętności, a przedewszystkim zdolność władania magią...- w tej chwili przerwał, nie mógł juz wytrzymać i zaczął jeść i popijać. Wiodcznie był bardzo uszczęśliwiony.

Sasumi

Kobieta patrzyła na ciebie z wielką radością.
- To na mój koszt uśmiechnęła się. Szybko zjadłeś posiłek i zapragnąłeś udać sie w dalszą drogę. Staruszka pokazała ci prostszą i znacznie szybszą drogę do miasta, którą się udałeś. Szedłeś tak ok. 1,5 godziny, w końcu zobaczyłeś miasto (pisz w Zefielii)